Pralka

Pralka – urządzenie mechaniczne służące do prania odzieży.

Pierwsza pralka została zbudowana przez J. Kinga w 1851 r. Jej działanie opierało się na wykorzystaniu pary, a zasada działania tej pralki znacznie odbiegała od naśladowania ręcznych czynności. Pralki napędzane elektrycznie zaczęto konstruować w 1899, kiedy został wynaleziony silnik elektryczny. Jedną z pierwszych była pralka z bębnem z emaliowanego drewna, która została zbudowana w 1907 roku przez Alvę Fishera.

Przez kilka następnych lat ta pralka była udoskonalana poprzez poziome lub pionowe ustawienie bębna, zmianę szybkości obrotów, itp. W Polsce przez wiele lat popularna była pralka Frania. Z czasem pralki półautomatyczne zostały wyparte przez automatyczne.

Pralka z 1934 roku sama utrzymywała stałą temperaturę wody, dozowała proszek i płukała. W 1937 roku w USA zbudowano pierwszą programowaną pralkę automatyczną – wykonującą takie czynności jak: pranie, płukanie, odwirowanie oraz czasowe zaprogramowanie czynności, ustawienia temperatury wody czy szybkości obrotów.

Budowa


Pralki są napędzane silnikiem elektrycznym a jedną z ich podstawowych części to bęben. Znajduje się on w specjalnym, szczelnym zbiorniku pralek, otwieranym od góry lub z boku. Bębny pralek wykonane ze stali nierdzewnej, posiadają dziurki służące do odpływu wody ze zbiornika.

W pralkach ładowanych od przodu, oś przytwierdzona do tylnej ścianki bębna przechodzi poprzez łożyska o dwóch różnych średnicach, umieszczonych na tylnej ściance zbiornika. Natomiast w typie pralek ładowanych od góry bęben może być umiejscowiony pionowo (bęben otwarty od góry) lub poziomo (łożyska są po obu stronach bębna, do którego pranie ładuje się przez boczną klapkę).

Kolejna istotna część pralek to oczywiście programator. To on odpowiada za cały proces kolejno wykonywanych przez pralki czynności. Dzięki zastosowaniu hydrostatu możliwa jest regulacja ilości pobieranej wody. Natomiast grzałka elektryczna podgrzewa wodę do ustawionej regulatorem temperatury. Grzałka swoje działanie opiera na wskazaniach czujników temperatury, które nie są powiązane z programatorem.

Takie rozwiązanie umożliwia różne ustawienia prania - długi cykl z niską temperaturą, krótki z wysoką itd. Współczesne pralki wirują z ogromną prędkością. Dlatego konieczne jest użycie tzw. przeciwwagi - czyli po prostu odpowiednio uformowanego żeliwnego kawałka. Przytwierdza się go do zbiornika w odpowiednim miejscu. To jest "główny" sprawca sporej wagi pralki.

Amortyzatory oraz sprężyny, na których zawieszony jest silnik zapobiegają przemieszczaniu się i wytłumiają drgania pralki w czasie pracy. Silnik w czasie pracy obraca się na zmianę pewną ilość razy w jedną stronę a po chwili w odwrotną. Ubrania są przez to przerzucane na różne strony, ocierają się o nierówną powierzchnię bębna, a woda z rozpuszczonym środkiem piorącym dociera do każdego brudnego fragmentu tkanin.

Pompa pompuje wodę na początku prania i odpompowuje na końcu. Brudna woda po praniu przechodzi przez filtr, na którym zostają różne większe kawałki włóknien i drobne przedmioty nie wyjęte z kieszeni. ;) W czasie prania drzwiczki są zablokowane zamkiem elektromagnetycznym, sterowanym przez regulator czasowy w programatorze. Takie zabezpieczenie uniemożliwia przypadkowe otwarcie drzwiczek w czasie prania.